11 ธันวาคม 2551

1: ประวัติแซกโซโฟน














แซกโซโฟนเป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่าลมไม้ (Wood Wind) แพร่หลายอยู่ในวงดนตรีประเภทคลาสสิคและแจ๊ส ลักษณะการเป่าจึงต้องมีลักษณะเฉพาะตัว เนื่องจากแซกโซโฟนเป็นเครื่องดนตรีที่เล่นได้ดีแต่ค่อนข้างยาก โดยอาศัยความสามารถเฉพาะตัวเข้ามาช่วยเป็นอย่างมาก ผู้ที่สนใจศึกษาเครื่องดนตรีประเภทนี้ควรจะมีความรู้เกี่ยวกับความเป็นมา และพื้นฐานต่าง ๆ เกี่ยวกับแซกโซโฟน





 

อดอล์ฟ แซก (Adolphe Sax) มีชื่อจริงว่า แอนโตอิน โจเซฟ แซก (Antoine Joseph Sax) เป็นชาวเบลเยี่ยม เกิดที่เมืองดินานท์ (Dinant) เมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1814 บิดาชื่อ ชาร์ล โจเซฟ แซก (Charles Joseph Sax) เป็นนักดนตรีเป่าฟลุตและคลาริเนต บิดาของเขายังมีโรงงานประดิษฐ์เครื่องดนตรี โดยเฉพาะเครื่องลมไม้และทองเหลือง อดอล์ฟ แซก เขาได้เรียนรู้การซ่อมรวมทั้งประดิษฐ์เครื่องดนตรีจากบิดา และตัวเขาเองก็ได้ศึกษาดนตรีที่สถาบันแห่งกรุงบรัสเซลล์ โดยได้เรียนเป่าฟลุตและคลาริเนต ในระหว่างปี ค.ศ. 1842 – 1845 เขายังได้ประดิษฐ์เครื่องดนตรีตระกูลทองเหลือง เรียกว่า แซกฮอร์น ในขณะเดียวกันเขาพยายามพัฒนาแซกโซโฟนจนสมบูรณ์ และได้จดทะเบียนลิขสิทธิ์ในปี ค.ศ. 1846 ที่กรุงปารีส อดอล์ฟ แซก ได้ชื่อว่าเป็นครูสอนแซกโซโฟนคนแรกของโลก โดยเริ่มสอนที่สถาบันดนตรีแห่งกรุงปารีส ในปี ค.ศ. 1857 เป็นเวลา 3 ปี วรรณกรรมชิ้นแรกที่มีทางเพลงสำหรับแซกโซโฟนรวมอยู่ด้วย ประพันธ์โดย เบอร์ลอยซ์ (Berlioz) โดยมีอดอล์ฟ แซก เป็นคนเป่าแซกโซโฟน บรรเลงครั้งแรกในปี ค.ศ. 1844 หลังจากนั้นความนิยมของแซกโซโฟนได้แพร่หลายไปทั่วยุโรปและอเมริกา ดนตรีแจ๊สในอเมริกาแซกโซโฟนกลายเป็นเครื่องดนตรีเอกชิ้นหนึ่ง ในต้นคริสศตวรรษที่ 20 บริษัทเฮนรี่เซลเมอร์ แห่งปารีส ได้ซื้อร้านของ อดอล์ฟ แซก จากลูกชายของเขามาดำเนินการต่อ ในปี ค.ศ. 1920 บริษัทเฮนรี่เซลเมอร์ ได้ผลิตแซกโซโฟนยี่ห้อ เซลเมอร์ เป็นครั้งแรก


ไม่มีความคิดเห็น: