การหายใจในการเป่าแซกโซโฟน
การหายใจเข้า
การหายใจเข้าที่ถูกต้อง ไม่ว่าจะนั่งหรือยืนควรอยู่ในลักษณะ อกผายไหล่ผึ่ง (แต่ไม่ยกไหล่) อย่างธรรมชาติคือ ไม่เกร็ง อ้าปากโดยดึงขากรรไกรล่างลงแล้วเปิดหลอดลมให้กว้างออกเหมือนอาการหาว แล้วสูดลมเข้าสู่ทางปากจนเต็มท้องน้อย กะบังลม ปอด และหน้าอก การหายใจเข้าอาจจะแบ่งเป็น 3 ระยะ
- การหายใจระยะที่ 1 โดยเพิ่มลมบริเวณกะบังลมส่วนล่างอาจจะใช้มือข้างใดข้างหนึ่ง แตะบริเวณหน้าท้องโดยให้นิ้วก้อยอยู่บริเวณสะดือ หรือบริเวณซี่โครงซี่สุดท้าย เมื่อหายใจเข้าจะรู้สึกว่าท้องป่องออกเล็กน้อย
- การหายใจระยะที่ 2 โดยเพิ่มลมจากระยะที่ 1 ลมจะเพิ่มจำนวนมากขึ้นโดยเฉพาะบริเวณกะบังลมส่วนบน เอามืออีกข้างหนึ่งจับบริเวณซี่โครงใต้รักแร้ เมื่อหายใจเข้าระยะที่ 2 จะรู้สึกว่ากล้ามเนื้อบริเวณนั้นขยายออกเล็กน้อย
- การหายใจเข้าระยะที่ 3 โดยเพิ่มลมให้เต็มปอดจะรู้สึกว่าหน้าอกยกขึ้นเล็กน้อย
ระยะที่หายใจเข้าจะรู้สึกว่ากะบังลม ปอด หน้าอกขยายออก
การเป่าลมออก
การหายใจออกในชีวิตประจำวันนั้นเป็นเรื่องง่าย เพราะเราไม่ต้องควบคุม แต่การเป่าลมออกสำหรับเครื่องเป่า ต้องมีการควบคุมลมให้ออกอย่างสม่ำเสมอ หรือตามความต้องการ ขณะที่ปล่อยลมออก กะบังลมและกล้ามเนื้อส่วนล่างจะดันให้ลมออกมาทางปาก สังเกตจากรูป
ลักษณะของลมที่ใช้เป่าแซกโซโฟน
โดยทั่วไปแล้วลักษณะของลมที่ใช้เป่าแซกโซโฟน เป็นเรื่องที่ถูกมองข้าม อย่างไรก็ตาม ตัวของนักแซกโซโฟนสมควรอย่างยิ่งที่จะรู้ว่า ลมที่ตนเป่าแซกโซโฟนมีลักษณะอย่างไร และสามารถทำให้เสียงที่เป่าออกมามีคุณภาพต่างกัน
ลมที่เป่าออกมาจากปากสู่แซกโซโฟน แบ่งออกเป็น 2 ลักษณะ
- ลมอุ่น เป็นลมที่เป่าออกมามีความอุ่น อย่างเช่น ตอนหาวนอนหรือลักษณะการถอนหายใจโดยอ้าปากให้กว้าง ลมอุ่นเกิดจากการเปิดหลอดลมให้กว้าง ลิ้นส่วนหลังอยู่ในลักษณะสูง ช่องปากขยายกว้าง กระแสลมที่เป่าจะไหลเอื่อย หรือการเป่าจูโจมอย่างแรงและเร็วลมที่ออกมาจะอุ่น เหมาะกับการเป่าเสียงที่ต้องการจู่โจมแรงและเร็ว เช่น เสียงที่ใช้นิ้วผี เป็นต้น
- ลมเย็น เป็นลมที่เป่าออกมามีความเย็น เช่น การผิวปาก กระแสลมจะมีความเร็วแต่ง่ายแก่การควบคุม การที่จะเป่าให้แซกโซโฟนมีเสียงนุ่มราบรื่น ควรใช้ลมเย็นในการเป่า อย่างไรก็ตามนักแซกโซโฟนจะใช้ลมทั้งสองลักษณะในการเป่า ขึ้นอยู่กับเสียงที่ต้องการ
ข้อสังเกตความไม่ถูกต้องในขณะเป่า
- หายใจทางจมูก
- หายใจบ่อยขณะที่เป่าโดยไม่จำเป็น
- หายใจมีเสียงดัง
- มีลมไม่เพียงพอ
- ยกอก ยกไหล่ หรือเกร็งกล้ามเนื้อบริเวณต้นคอขณะหายใจเข้า
- ไม่สามารถควบคุมเสียงแซกโซโฟนให้อยู่ในระดับเดียวกัน
ข้อสังเกตความถูกต้องของการหายใจขณะเป่า
- เปิดหลอดลมและหายใจทางปาก
- มีลมพอที่จะเป่าให้หมดประโยคเพลง
- หายใจเข้าอย่างรวดเร็ว โดยได้ปริมาตรของลมที่ต้องการ
- หายใจได้เต็มปอดทุกครั้ง
- ไม่เคลื่อนไหวอวัยวะส่วนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับการหายใจ เช่น ไหล่ เป็นต้น
- สามารถควบคุมให้ออกมาอย่างสม่ำเสมอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น